Co inni piszą o Edukacji Domowej?

Z tygodnia na tydzień dowiadujemy się o nowych obostrzeniach i decyzjach względem edukacji. W zeszłym tygodniu uczniowie klas 4-8 szkół podstawowych przeszły na nauczanie zdalne – tym samym dołączając do uczniów szkół ponadpodstawowych, którzy w takim systemie pracują od 19 października. Coraz częściej pojawiają się głosy o praktycznym zastosowaniu edukacji domowej w czasach epidemii. Te rozwiązanie mające długą tradycję, dzisiaj może okazać się ciekawą alternatywą dla uczniów i ich rodziców. Czy tak rzeczywiście jest? Jakie trudności niesie ze sobą wdrażanie edukacji domowej?

Coraz częściej można spotkać rodziców, którzy decydują się na domowe nauczanie swoich dzieci. Spora część ludzi zarzuca im, że nie dbają się o socjalizację i odnalezienie się w społeczeństwie dziecka, że mają nieodpowiednie kompetencje i czy przypadkiem nie woleliby spędzić czasu poświęconego nauce w domu na zadbanie o siebie czy o dom.

Z przeprowadzonych badań w amerykańskim instytucie do badań nad edukacją domową wyszło, że dzieci uczone domowo potrafią znacznie więcej. Niezależnie od systemu edukacyjnego, zawodu, wykształcenia lub statusu materialnego, każdy rodzic jest w stanie przekazać dziecku wiadomości z zakresu szkoły podstawowej. Materiał w pierwszych klasach możliwy jest do przerobienia w ciągu dwóch godzin dziennie przez cztery dni w tygodniu. Ten zaskakujący wynik od razu przypomina długie godziny, jakie dziecko spędza codziennie w szkole. 

Rodzice się boją. Wydaje mi się, że to zdanie nie jest przesadzone w dzisiejszym świecie. Panuje pandemia, liczby zakażeń rosną każdego dnia, a nasze dzieci muszą jakoś radzić sobie w rzeczywistości, która jest zarówno dla nich, jak i dla nas szalenie obca. Jako rodzice staramy się więc podejmować możliwie najlepsze decyzje w kwestii ich wychowania. Decyzje, które normalnie nie byłyby od nas wymagane.

Często analizujemy to, jak powinna wyglądać edukacja naszych pociech, rzadko kiedy musieliśmy jednak żonglować tym, czy dziecko ma nadal chodzić do szkoły, czy raczej zostać w domu i robić wszystko, co się da, aby "nie zmarnować sobie przyszłości".

Już kilkanaście tysięcy polskich uczniów korzysta z tak zwanej edukacji domowej. Nie chodzi do szkoły, nie siada w ławce, uczy się sam lub z rodzicami. Czy taka forma ma sens, kiedy taka forma ma sens? Na czym polega edukacja domowa? „Między dzwonkami” – felieton edukacyjny Jerzego Rzędowskiego.

Edukacja domowa jest wybierana z roku na rok coraz częściej jako forma nauki dla dzieci. Warto się zastanowić nad opcją nauki bez wychodzenia z domu.

Każde dziecko od lat 6 do 18 musi pobierać naukę. Wymaga tego polskie ustawodawstwo. Jednak forma odbywania tej nauki może być już zróżnicowana. Nie musi się ona ograniczać jedynie do murów szkolnych. Jeśli dyrektor wyrazi zgodę, może ona odbywać się w domu. Wydaje się, że jest to ciekawa do rozważenia opcja, szczególnie biorąc pod uwagę warunki panujące obecnie w szkołach. Edukacja domowa jest dostępna na każdym etapie nauczania.