Mam wątpliwości. Ciągle jest to dla mnie jedynie mniejsze zło. Mniejsze od okolicznych szkół systemowych. Podstawówki publiczne chyba się za bardzo nie zmieniły od moich czasów. To, co wiem o pobliskiej szkole społecznej też mnie nie przekonuje. System nie jest dla mnie idealnym (ani nawet wystarczająco dobrym) rozwiązaniem.
1 września 2017 roku weszło w życie nowe prawo oświatowe (ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r.) Wprowadzone zmiany dotyczą również edukacji domowej. Chciałabym powiedzieć Wam, że są to zmiany na lepsze, jednak nie mogę. Nowe przepisy ograniczyły swobodę wyboru, którą rodzice dotychczas mieli, utrudniły dostęp do edukacji domowej, a w przypadku osób mieszkających za granicą uniemożliwiły ją. Przejdźmy jednak do konkretów.
Agata Christie, Witkacy, Samuel Ting. Wszystkich ich, poza życiowymi sukcesami, łączy to, że uczyli się w domu. Do szkoły nie chodzi również 8-letni Łukasz z Poznania. Łukasz nie zaznał koszmaru porannych pobudek. Nie traci też czasu dojeżdżając do szkoły. Edukacyjny obowiązek wypełnia w domu. Nie tylko on. W Polsce takich dzieci jest w tym roku dokładnie 10 836. Podczas homeschoolingu ściany domu zastępują szkolne mury, a rodzic lub wynajęty guwernant przejmuje obowiązki nauczyciela.
Kiedy moje dzieci przyznają się w nowym środowisku, że nie chodzą do szkoły, spotykają się zazwyczaj ze zdziwieniem i zainteresowaniem. Choć edukacja domowa staje się co raz lepiej znana, bo nie można powiedzieć, że popularna (to nadal niewielka, w stosunku do wszystkich uczniów, grupa rozsianych po Polsce dzieci), stale odpowiadamy na pytanie „Ale jak to? Tak bez szkoły? To tak się da?”
Razem z mężem przyjechaliśmy z Polski do UK ponad 11 lat temu. Mamy trójkę dzieci:syn 6,5 córka 3,5 oraz roczny synio. Syn po skończeniu trzech lat zaczął uczęszczać do przedszkola .Od kiedy skończył rok interesował się wiatrakami oraz silnikami. Nigdy nie interesowało go malowanie ani pisanie.Opiekunki zachęcały go do nauki rysowania na komputerze (komputer był ostatnia rzeczą z którą miał mój syn mieć do czynienia w wieku 3 lat!)
Edukacja domowa w mojej rodzinie wyrosła, jak z drobnych ziaren, z kilku zaledwie konkretnych inspiracji, które znalazły podatny dla siebie grunt we wcześniejszych naszych przed i rodzinnych decyzjach.
Tytułowa introdukcja do niniejszego „świadectwa” sugerować by mogła, że, odległe już nieco w czasie (boć to początek lat 90. XX wieku), początki współczesnej polskiej edukacji domowej zachodziły w warunkach archaicznych – możecie w to nie uwierzyć, ale nie było jeszcze wtedy w Polsce Internetu (sic!) – tak odmiennych zatem od tego, z czym mierzyć się muszą i z czego korzystać mogą rodzice dziś, że mogą być z obecnymi czasy niemożliwe do porównania.
Zauważasz, jak bardzo obowiązki szkolne twojego dziecka spychają na margines wasze życie rodzinne, w dodatku cenione przez ciebie wartości nie są przez szkołę uznawane?
Zaczynasz dostrzegać, że we własnym zakresie bylibyście w stanie – ty i twój mąż - zapewnić dziecku edukację na poziomie wyższym niż ten, który proponuje system kształcenia masowego? Z przykrością stwierdzasz, że program szkolny nie dba o indywidualny rozwój dziecka i nie odzwierciedla twoich przekonań i światopoglądu? Dostrzegasz, że możliwość rozwijania własnych uzdolnień oraz zainteresowań twojej pociechy jest w szkole ograniczana? Masz wątpliwości, czy atmosfera panująca w szkole sprzyja nauce i czy tak zwana socjalizacja jest tą, której pragniesz dla swojego dziecka?
Od debaty na temat edukacji domowej minął prawie tydzień i emocje już opadły, ale obiecałam Wam drugą część relacji. W pierwszej części przytoczyłam wypowiedzi rodziców praktykujących edukację domową i prezentacje (niekoniecznie praktykujących) naukowców.
Dzisiaj przedstawię doświadczenia dyrektorów szkół współpracujących z rodzinami edukacji domowej, stanowisko przedstawiciela MEN i władzy samorządowej, oraz – co było najbardziej interesujące dla mnie – opinie uczniów, tegorocznych maturzystów uczących się tym trybem.
Edukacja domowa to dość modny temat. Ale jak to jest kiedy decydujemy się na edukację domową? Jakie pułapki i wyzwania stoją przed rodzicami i dziećmi? Skąd w ogóle taki pomysł i dlaczego tak pokochaliśmy edukację domową?
Rozmowa z Alicją Krzywańską-Podermańską i Marzeną Reszke – kobietami, które same uczą swoje dzieci rezygnując ze szkolnego systemu nauczania. Opowiadają o tym, jak edukacja domowa wygląda na co dzień.
Version V2.4.0 Copyright © 2024 - All Rights Reserved - edukacja-domowa.org
Template by OS Templates, implementation by Joanna Siwiec-Matuszyk