Edukacja domowa to stary, choć obecnie cieszący się relatywnie sporym zainteresowaniem, sposób zdobywania wiedzy. Dzieci pozostające w edukacji domowej choć formalnie zapisane są do szkoły przyjaznej ED, z ową placówką łączą najczęściej tylko roczne egzaminy klasyfikujące. Odpowiedzialność za przyswojenie wiedzy w roku szkolnym spoczywa na barkach samego ucznia (i ewentualnie – zależnie od wieku szkolniaka – jego rodziców).
Z matki, która starała się stać po stronie szkoły, wyduszać, zmuszać, egzekwować, pilnować, stałam się matką, która nie stoi naprzeciwko dziecka, ale razem z nim – o swoich początkach z Edukacją domową opowiada Olga Śmierzewska.
Jestem pisarką mieszkającą we Francji, mamą czwórki dwujęzycznych dzieci, w tym dwójki starszych w edukacji domowej. Spróbuję pokrótce opowiedzieć Ci, jak wygląda nasza codzienność, w tych trochę nietypowych dla większości rodzin warunkach. Dowiecie się czemu właściwie zdecydowaliśmy się na edukację domową, jak u nas wygląda nauka i życie w dwujęzyczności.
Miliony rodziców nerwowo odliczają dni do końca czerwca, gdy skończy się niezdrowy eksperyment o nazwie edukacja zdalna. Czy jest w Polsce ktoś kto, na dźwięk słowa e-dziennik, nie reaguje atakiem paniki? Tak, to rodzice, którzy wybrali edukację domową. W ich życiu pandemia nie zmieniła absolutnie nic. Są jak szczęśliwa wyspa na wzburzonym morzu.
Zapewne po ostatnich tygodniach spędzonych na puszczaniu lekcji online, samodzielnemu uczeniu Dzieci, odrabianiu zadań domowych i wysyłaniu ich nauczycielom, wielu Rodziców myśli, że nie ma nic gorszego od nauki Dzieci w domu. Być może są też tacy, którzy zauważyli, że uczenie Dziecka w domu im odpowiada i zastanawiają się co zrobić by w przyszłości to kontynuować tyle, że bez udziału nauczycieli.
To co aktualnie się dzieje w związku z COVID-19 i zamknięciem placówek tak naprawdę nie ma nic wspólnego z „prawdziwą” edukacją domową – czyli nauką poza szkołą. O tym czym jest edukacja domowa i jakie prawo przewiduje obowiązki w jej zakresie przeczytasz w poniższym artykule.
Ponieważ coraz więcej osób pyta mnie w kontekście przedłużającej się kwarantanny, co robić i jak to robić postanowiłam się podzielić z Wami moimi doświadczeniami z ostatnich trzech lat.
Po wielu próbach i testach różnych planów i harmonogramów okazało się, że najlepiej zdaje egzamin metoda priorytetów połączona z realnym wycenianiem czasu. Jak to wygląda w praktyce? Wypisuję sobie co mam do zrobienia jutro – co muszę, co bym chciała, co dobrze by było. Te zapiski nie dotyczą jedynie mojej pracy zawodowej, ale też spraw, przy których muszę asystować dzieciom, czy które wręcz chcę z nimi zrobić. Dzięki temu wiem, co jest najważniejsze na dany dzień w każdym z zakresów – praca, edukacja, dom, czas wspólny.
Kiedyś napisałam coś o mitach na temat edukacji domowej. Ale cóż to były za mity! Miteczki to były a nie mity!
No bo teraz widzę, że wróciłam do punktu wyjścia.
Ja, która założyłam tego bloga ponad pięć lat temu po to, by opowiadać, czym jest edukacja domowa, by pokazywać, że owszem, to jest piękne, ale nie w sposób tak oczywisty, w jaki piękne bywają zachody słońca. By pokazywać, że owszem, lubimy to, ale lubimy tak, jak lubi się krewetki, co to pyszne są, ale trzeba się nadłubać żeby się najeść.
Do tej pory większość z nas wszystkie sprawy związane z edukacją naszych dzieci oddawała nauczycielom i szkole. Teraz, gdy lekcje odbywają się w domach, coraz częściej spoglądamy z zazdrością w stronę rodziców, którzy edukację domową praktykują od lat. Czego możemy się od nich nauczyć i jak wykorzystać ich doświadczenia?
Poranki szkolne w czasach pandemii dla niemal wszystkich uczniów zaczynają się podobnie. Dzieci siadają do lekcji tuż przed rozpoczęciem zajęć, nie ma szukania plecaka, popędzania przy śniadaniu czy ubieraniu, bo nie trzeba nigdzie wychodzić.
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Maciej Kopeć w odpowiedzi na interpelację nr 2849 posłów (Artur Dziambor, Krystian Kamiński, Jakub Kulesza, Krzysztof Tuduj, Michał Urbaniak) przedstawił między innymi dane dotyczące liczby osób nauczanych domowo w podziale na typ szkoły i województwo (stan danych na 30.09.2019 r.):
Edukacja domowa jest jedynym sposobem integralnego i pełnego rozwoju dziecka. Dlaczego?
Ponieważ tylko rodzice wychowujący swoje pociechy w sposób odpowiedzialny są w stanie przekazać im jednolity zasób zasad moralnych i rozumienia rzeczywistości, a także wiedzy wymaganej przez programy szkolne. Badania wskazują, że dzieci uczone w domu nie marnują czasu, nie nudzą się, nie są poddawane złym wpływom rówieśników ani niemoralnym treściom programowym, ale zdobywają wiedzę dostosowaną do poziomu ich rozwoju, pracując w swoim tempie. Warto dodać, że domowe nauczanie przynosi także korzyści ich opiekunom. Decydując się na edukację swoich dzieci, muszą poszerzać własne umiejętności wychowawcze i dydaktyczne. Szacuje się, że ok. trzech tysięcy rodzin w Polsce kształci swoje pociechy w domu.
Version V2.1.2 Copyright © 2020 - All Rights Reserved - edukacja-domowa.org
Template by OS Templates, implementation by Joanna Siwiec-Matuszyk