Co inni piszą o Edukacji Domowej?

Edukacja domowa to stary, choć obecnie cieszący się relatywnie sporym zainteresowaniem, sposób zdobywania wiedzy. Dzieci pozostające w edukacji domowej choć formalnie zapisane są do szkoły przyjaznej ED, z ową placówką łączą najczęściej tylko roczne egzaminy klasyfikujące. Odpowiedzialność za przyswojenie wiedzy w roku szkolnym spoczywa na barkach samego ucznia (i ewentualnie – zależnie od wieku szkolniaka – jego rodziców).

Jestem pisarką mieszkającą we Francji, mamą czwórki dwujęzycznych dzieci, w tym dwójki starszych w edukacji domowej. Spróbuję pokrótce opowiedzieć Ci, jak wygląda nasza codzienność, w tych trochę nietypowych dla większości rodzin warunkach. Dowiecie się czemu właściwie zdecydowaliśmy się na edukację domową, jak u nas wygląda nauka i życie w dwujęzyczności.

Zapewne po ostatnich tygodniach spędzonych na puszczaniu lekcji online, samodzielnemu uczeniu Dzieci, odrabianiu zadań domowych i wysyłaniu ich nauczycielom, wielu Rodziców myśli, że nie ma nic gorszego od nauki Dzieci w domu. Być może są też tacy, którzy zauważyli, że uczenie Dziecka w domu im odpowiada i zastanawiają się co zrobić by w przyszłości to kontynuować tyle, że bez udziału nauczycieli.

To co aktualnie się dzieje w związku z COVID-19 i zamknięciem placówek tak naprawdę nie ma nic wspólnego z „prawdziwą” edukacją domową – czyli nauką poza szkołą. O tym czym jest edukacja domowa i jakie prawo przewiduje obowiązki w jej zakresie przeczytasz w poniższym artykule.

Kiedyś napisałam coś o mitach na temat edukacji domowej. Ale cóż to były za mity! Miteczki to były a nie mity!

No bo teraz widzę, że wróciłam do punktu wyjścia.

Ja, która założyłam tego bloga ponad pięć lat temu po to, by opowiadać, czym jest edukacja domowa, by pokazywać, że owszem, to jest piękne, ale nie w sposób tak oczywisty, w jaki piękne bywają zachody słońca. By pokazywać, że owszem, lubimy to, ale lubimy tak, jak lubi się krewetki, co to pyszne są, ale trzeba się nadłubać żeby się najeść.

Edukacja domowa jest jedynym sposobem integralnego i pełnego rozwoju dziecka. Dlaczego?

Ponieważ tylko rodzice wychowujący swoje pociechy w sposób odpowiedzialny są w stanie przekazać im jednolity zasób zasad moralnych i rozumienia rzeczywistości, a także wiedzy wymaganej przez programy szkolne. Badania wskazują, że dzieci uczone w domu nie marnują czasu, nie nudzą się, nie są poddawane złym wpływom rówieśników ani niemoralnym treściom programowym, ale zdobywają wiedzę dostosowaną do poziomu ich rozwoju, pracując w swoim tempie. Warto dodać, że domowe nauczanie przynosi także korzyści ich opiekunom. Decydując się na edukację swoich dzieci, muszą poszerzać własne umiejętności wychowawcze i dydaktyczne. Szacuje się, że ok. trzech tysięcy rodzin w Polsce kształci swoje pociechy w domu.